Ah bıraksa beni gölgeler,
Üzerlerine yağmur damlaları değmiş kaldırım taşları,
Sessiz sedasız soba dumanını içine çeken sonbahar kimliğinden sıyrılıp kışta kimlik bulan güz rüzgârları,
Belki de sırf bu yüzden dokunuşlarım manasını yitiriyor.
Veya gözyaşlarım sahipsiz bir çaresizlikten çıkıyor öyle kederli
Yazılan tüm kitapların satır aralarında gizlenen tüm gizlerin ötesinde
Gülümseyen çocukların masumiyet karinesine bağlığını ölçen kayıp bir makine kafası kadar yalnızlık solusam
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta