Şizofren Sevdam Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Deniz Gece Mavisi
605

ŞİİR


36

TAKİPÇİ

Şizofren Sevdam

Bebek adımlarıyla ilerliyordum hayatın kaldırımlarında
Üzerimde annemden kalma umut
Babamdan kalma acılar
Hasret saçlarımda ağlıyordu
Dilimle dudaklarım arasında öldürdüğüm sözcükler
Bakıyordu griye çalan mavi gözlerimin içine
Güçsüz ve fersizdi ayak bileklerim
Sürüyordum ölü derimi tıpkı postunu sürüyen bir tilki gibi

Göç mevsimi gelmişti hazana yenik düşmüş yüreğime
Kan revan yarınların dününde giriyordu koynuma en namuzsuz sevişmeler
Bedenimde acının ayak izleri volta atıyordu
Korkmalımıydım
Yoksa sineme çekip tüm kadersizliğimi gitmelimi

Her gece umut diye doğurduğum ceninler
İçerken göğüslerimden yalnızlığı memelerim acı akıtıyordu
Tarifsiz bir acıda kimliksiz bir bedendim
Unutmaya çalıştıkça sana çıkıyordu bütün yollar
Beynime yuva kuran ihanetine inat
Dokunsan yada gelsen bir kere yanıma
Affetmekten korka korka yaşıyordum sensizliğin en demini
Öyle ya sen sen sevdirmiştin bir çift gözü
Sakallarını bile nasıl seviyordum
Kirpiklerini tek tek sayışım daha dün gibiydi
Yüzünün kenarındaki o vaha ölüpte gömülmek istediğim tek mezardı
Ellerim her gece sana hasretken gittin
Şizofren bir ben bırakarak ardında

Acının şah damarlarımda attığı anların birinde
Kaybettim en masum gülüşlerimi
Katiline son kez baktı yorgun gözlerim
Ve kulağımda sesinin ayrılık tınısı
Sana giden bütün yollar karanlık zindanlara çıkıyordu
Hadi diyordu içimde ağlayan kanayan ben
Gidelim
Gitmek neydi

Neden di bu kadar acıtması kanatması
Beynime çivi çakıyordu dudaklarından dökülmeyen sözler
Oysa her şeyini veda etmeye hazırdı yüreğim,
Bir denizim sözüne
Duyamadım
Ve kesip attım kulaklarımı
Tıpkı sana seviyorum diyemeyen dilimi kesip attığım gibi
Bırak kanasın bütün acılarım
Kangren olsun sevdam
Şizofren bir bedene mahkum ettim içimdeki tüm senleri

Sen alıp valizini giderken benden
Ben kurşunlar yağdırdım gözlerimin mercan mavilerine
Bebeklerinde yine sen
Ah sevdam neden gittin
Gitmek sana beklemek bana hiç yakışmadı
Şimdi saramıyorum kangren olmuş yanlarımı
Kurtlar kuşlar deşerken yaralarımı acımıyorum
Dedim ya kangren oldu şizofren sevdam
Ya kesip atıcam seni yada seninle ölücem dercesine
her nefesde bakıyordum gözlerine
yalvaran gözlerinin şavkında
astım mülteci yüreğimi
azap gecelerim şahit olsun ki
ben seni bileğinden kestim
sana ölmek bana ise yasını tutmak düştü
ben payıma düşeni aldım şimdi sıra sende
tekrar düşün o kapının tokmağını tutarken
sahi gidebilecekmisin
bizi bitirebilecekmisin
öyleyse
Git
Git ve gittiğin yerleri mutlu et adam
Git

Deniz Gece Mavisi
Kayıt Tarihi : 27.10.2023 01:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!