Sizler Neredesiniz Şiiri - Siyami Yozgat

ben şiirin kapısında kimsesiz
yoksul
viran olmuş
ve sessiz

peki kim öyleyse ağlayan bu şiirde
kendine külhan olup
ve döne döne
utangaç mısralarım
belki siz
sürün atlarınızı en uzak yollarıma
sesten su damıtın
için ırmaklarımdan
siz ki usul bir dervişsiniz
gurbeti ve acıyı yaşayarak
yürüyün bakalım ne göreceksiniz

ah
ne ayrılıklara çözüldüm bilseniz
gönlümün en tenha kıyılarında
yorgun
ve çırılçıplak
kaç defa öldüm bilseniz

evlere akşamlar inmede şimdi
yağmurları giymiş
serin ve sessiz
kuşlar yuvasına dönmede şimdi
ince kanatlarıyla gökler dolusu
sizler neredesiniz

görmediğimiz yıdızların altında
ne garip sevdalar biriktirip kimbilir
mahcup bir su gibi ince ve usul
o tozlu gurbetleri raflara dizip
nurdan mekanlara mı göçersiniz
en temiz
en güzel düşlerinizi giyip