Sızı Şiiri - Burhan Çay Giftos Leo

İnsan, ruhundaki sızıları geçmesin diye dua eder mi hiç? Ben ediyorum işte!
Çünkü ruhuma sirayet eden sızılara sebep olana aşığım hâlâ.
Gidişi mecburiyettendi biliyorum.
Gidenimin, benden gitme mecburiyetini bile seviyorum.
Gidişi içimde iyileşmeyen yaralar açmış olsa da, gönlümde açılan tüm yaraları yârimden hatıra sayıyorum.
Biliyorum, yokluğu bir ömür üşütecek beni.
Biliyorum, hasreti acı acı sızlayacak içimde.
Varsın üşüsün, varsın sızlasın içim.
Aşk, her zaman ısıtmaz gönülleri sevdiğim,
bazen aşktan da üşür insan.
Ah Tanrım, duy beni!
Bir ömür içimi titretecek olsa da yaralarım,
Gün gün ruhumu sızlatsa da gidenimin hasreti,
Ve toprağa karışmış olsa da yarimin bedeni,
Yine de duacıyım mecburi gidişlerin sultanına.
Ve inan kabulüm, yokluğuna da, acısına da aşkın.
Çünkü tanrım, sevmeye engel değildir ölüm.

Burhan Çay