Sizeniş Şiiri - Cihad Keskin

tüm kuruntular başka bir sessizliği tercih etti yine birçok akşam olduğu gibi.
bu sessizlik çok fazla sessiz, daha önce de susmuştum aynı şeyleri.
işin en güzel yanı serzeniş.
ki bence çok yakın akraba olmalı sitem ve serzeniş.
belki kardeş değillerdir ama olsalardı da yadırgamazdım örneğin.

uykum gibi gelirsin diye uykumla görüşmüyorum ben bazı geceler.
sağı solu belli olmayan bir ışık var kendi hızında ilerleyen.
belirli bir ses duyuyorum, yarışı kendisiyle olan.
ışık mı daha yavaştır ses mi?
yoksa sessizlik midir bir arpa boyu ilerleyemeyen bu yarışın tam ortasında?
belki yerinde değilim diyor bana sessizlik, fakat sen yine de yerinde say.

gözüm gibi dalarsın diye düzgün görmeyi bıraktım ben bazı öğlenler.
fena halde ıslanmış, yarı baygın birkaç kelimem gibisin yine haftanın belirli saatlerinde.
güneşi sevmeyen, suyla derdi olan, kardan ve zarardan anlamayan, şaşırmayan, kapılmayan, denksiz, dengesiz bir selam gibi.
ne bir alan var ne bir anlayan o malum perşembe geceleri.
nedir bu sesin tonu, neye benziyor tam olarak ve kaynağı neresidir?

şimdilerde kayıntımız likidsiz, vaktimiz birikimsiz, hislerimiz hissesiz.
yani bu his sessiz.
kan kırmızı akmıyor işte bazı sabaha karşılarında.
nasılsa başka bir sessizlikte hareket eden bir gemi var şairin dediği gibi.
nasılsa birçok giden diyor şair.
nasılsa birçok kalanı söylemiyor, gidenlerden bahsediyor türküler.
nasılsa kalan bahsediyor zaten gidenlerden.
gidenin yolu var nasılsa, bir şeye gidiyor, belli, belli olmasa gitmezdi.
kalanın yolu bitmiş, yeni bir yol bulmak zorundayken mırıldanıyor gidene.

bence sitem ve serzeniş, kardeş olmalı.
özlem ve kızgınlığın hiç anlaşamayan iki evladı.
bu akşam başka sessizliği tercih edecekler ve memnun olacaklar gittikleri yerden.
birçok gidenin ardından söz söyleyen kalan gibi, birkaç cümle de ben susuyorum arkalarından.

ne şiirler okuduk.
ne şiirler heyhat.