“İş bu kavanini muktaziyenin
Mevadı esasiyyesi gereğince”
Gülhane Parkında unutulmuş
Tuğrası kırık bir ulu çınarım
Ağır basar hep bozguncu yanım
Sultan Hamit’in hafiyeleri bile vazgeçti Perestroykadan beri beni takipten
Kaderim hep yalnızlıkmış meğer
Ne bahtı kara bir ağacım
Boz yaka bozkırında garip bir söğüt ağacıyım Yanım yörem susuz kupkuru sarı toprak
Kargalar da vazgeçti beni ziyaretten
Ak kabuklarım çatladı döküldü sıcaktan
Ne bahtı kara bir siyahım
Orada burada ya da yeşil parkımızda Budak yeri kararmış siyasi bir hatayım Millet bile vazgeçti beni intihaptan
Ne bahtı kara bir üç kâğıtçıyım
Bana bak bana bal tutan parmağına Parmağıma bak parmağıma Yaramazlara sallanan parmağıma
Sizi gidi işe yaramazlar sizi
Kayıt Tarihi : 25.3.2016 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!