unutursan
incecik yollara savrulur rüzgâr
sarp dağlara vurur keskin uğultu
uluyan bir kurt çığlığı gönlüm
küf tutmuş mabedinde
nasıl da ağlar aşk
bir gün bir gece daha uçun yıllar uçun
aynalı hüzünlerin tutsağı ışık
semanın nüvesinde gri bulutlar
gölgeler ve puslu bulanık anılar
denizin buruşuk yüzünde oynayan gel-gitler
hadi yol verin zamana geçsin
göründüğünden daha kasvetli gün
uluyan bir kurt çığlığı gönlüm
küf tutmuş mabedinde
nasıl da ağlar aşk
bir gün bir gece daha uçun yıllar uçun
aynalı hüzünlerin tutsağı ışık
unutursam
günbatımında endişeler korkular pencereme
odama binlerce ruh kımıltıları binlerce ceset
gagası kopmuş bir kuşun çırpınışı gibi yaralı çaresiz
öylece durup akayım geceye karanlığa
uluyan bir kurt çığlığı gönlüm
küf tutmuş mabedinde
nasıl da ağlar aşk
bir gün bir gece daha uçun yıllar uçun
aynalı hüzünlerin tutsağı ışık
unutur-sam!
unutur- san!
taşa toprağa dönen bedenlerimize yılanlar çiyanlar
ardımızdan çiçekler nehirler kurusun
yarılsın dağlar kuşlar ötmesin
ve
unutursak
umalım ki...
melekler mahşerde uyuyan ruhlarımızı
birlikte uyandırmasınlar
bir gün bir gece daha uçun yıllar uçun
aynalı hüzünlerin tutsağı ışık
26.03.2018
00:26
Kayıt Tarihi : 25.1.2024 17:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!