vucumda iki taş kaldı
biri siyah biri beyaz
siyah da beyaz çizgiler
beyaz da siyah çizgiler
ne kadar da benziyordu bize
biri sendin öbürü de ben
ilk günlerdeki heyecanla karısık korku vardı yüreğimde
kumsaldan gider ayak
eğilip aldım yerden
bu biziz dedim
sen aldırış etmedin bile
yıllar sonra eski eşyaları ayırırken
bunları bulmam ne tuhaf
elime aldıgımda ilk an'daymısım gibi hissettim
oysa ne yalan dolu zamanlarmıs
bazen uyanmak zaman alıyor
hem de fazlasıyla
beyaz sendin,siyah ben
şimdi çantamda taşırken onları
anlıyorum
beyaz olan bendim
hep ben
28.01.2005
İstanbul
Kayıt Tarihi : 28.1.2005 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!