Mecnun Leyla'sının gözlerinde kayboldu
Ve aşk çekilip gitti, yeryüzünden semaya
Ruh, beden, gönül, herşey, bakışla oldu
Sonra gözlerin geldi, o tertemiz simaya
Bakışların hançer gibi sineme saplanınca
Gözün akar kalbime, oluğundan hançerin
Ben suya kanar gibi, gözlerine kanınca
Sığınağım olur birden, ateş gibi bedenin
Ne varki gözlerinde, çözülmüyor esrarı
Bakışında her duygunun, sesi nefesi başka
Gözünden düşen ateşin, volkan olmak ısrarı
Yaktığı o ateşin, çerağı olsaydım keşke
kudret, yazmış notaları, o simsiyah gözüne
En güzel melodiyi, bakışına yüklemiş
Düşmüş nurundan kalemin, iki damla yüzüne
Meltemin estiği nehrin, gizemini eklemiş
Gözlerin, bedeninin en müstesna yerinde
Beni koyup hedefine, oradan attığın ok
Çıkmaz bir daha geri, gönlümde çok derinde
Gözünle açtığın yaranın, ilacı merhemi yok.
Gözlerine meftun olmak, ölümün kardeşi mi?
Yağmur, gözünde başlar, rahmet gözünden iner
Benden bakışını alman, zulümün bir eşi mi?
Alsam bir damla gözünden, sızım, ızdırabım diner.
Kayıt Tarihi : 24.5.2008 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)