Ben en çok iftar vaktini sevdim,
Beynimin tertemiz olduğu,
Ruhumun kuş tüyü gibi hafiflediği,
Bütün sıkıntılarımın sona erdiği,
O vakti,iftar vaktini sevdim.
Ben en çok iftar vaktini sevdim,
Sokağın sessiz bir orman olduğu,
Ruhumun hafızamdan anıları yolduğu,
Soframızın nur yüzlülerle dolduğu,
O vakti, iftar vaktini sevdim.
Ben en çok iftar vaktini sevdim,
Sabırla bekleyip, can kulağıyla dinlediğim,
Anamı, babamı sesi ile soluğu ile soframıza getirdiğim,
Allahuekber ile başlayıp Elhamdülillah ile bitirdiğim,
O vakti, iftar vaktini sevdim.
Ben en çok iftar vaktini sevdim,
Kimsesiz bir çocuk yalnızlığı hissettiğim,
Açlığı,acziyeti tüm hücrelerime kadar hıfzettiğim,
Büyüklüğünü Allahımın gözlerimle resmettiğim,
O vakti. iftar vaktini sevdim.
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 01:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!