SİVAS'TA sen yanmadın mı?

SİVAS'TA SEN YANMADIN MI?

Yaktılar bahçemizin tüm çiçeklerini
Küllerden geriye utanç kaldı
Kırdılar sazın özgürlük tellerini
Aşktan geriye ayrılık kaldı

Canlar bir oldu, bir öldüler
Yazdıkları arkalarında gurur
Kimbilir giderken belki de güldüler
Nefesten geriye sessizlik kaldı

Karardı gökyüzü ellerin vahşetinde
Güneşten geriye yükselen ateşler kaldı
Kıvılcımlar büyürken her birinin teninde
Bedenden geriye kemikler kaldı

Boğuldu yarınların cesur savaşçısı
Kaleminden geriye bitmemiş kitaplar kaldı
Ağıtlar, zılgıtlar, alkışlar eşliğinde
Arkalarında bitmeyen türküler kaldı

Köpürdü deniz dalgalar vurdu kıyıya
Yuttu en büyük gemileri bile
Okyanus hazır gibiydi şehri yutmaya
Ayaklanırken bıraktığı izler kaldı

Yürekten koptu isyanın haklı yanı
Geçmişte ektikleri fidanlar kaldı
Geleceğe yürürken adım adım
Geride sebepsiz mezarlar kaldı

Cahillik büyümüştü küçük beyinlerde
Gözleri kararmış, insanlık ruhu nerde
Doksan üçün laik cumhuriyitinde
Kendini bilmeyen yobazlık kaldı