Sit Çıkar Şiiri - İsmet Murat

SİT ÇIKAR
Mevla eylemişse kulunu zebun,
Şansı yaver gitmedimi meczubun,
Ne su yıkar, ne de temizler sabun,
El attığı sakalından bit çıkar.

Toprakla, gübreyle karsa zemini,
Hak vermezse aldıramaz demini,
Yağmur yağsa yeşertemez ekini,
Sapı kurur, başağından kıt çıkar.

Yararına düzenlesen kermes'i,
Yinede açlıktan kokar nefesi,
El atıpta ineğinin memesi,
Sağıldıkca zanmetmeki süt çıkar.

Eksik olmaz aksiliğin serisi,
Peyda olur kem gözlünün birisi,
Bet nefesle telef olur sürüsü,
Koyun diye ağılından it çıkar.

Müçtehit'im böyle durum vaziyet,
Olsa dahi marifeti meziyet,
Her gittiği yerde görür eziyet,
Kaldırdığı taş altından sit çıkar.

İsmet Murat ( Müçtehit)
Halk Şairi