Erken yaniyor isiklari artik aksamin
Kirilmis taze sögüt dallarindan ve yesermis leylak yanigi esen tütenden
Kimi yasemen kimi cayir cimen süzülüp damlayarak
Yasi kac olursa olsun gevrek kavruk bir kadinin nezaketi gibi
Insanin aklinda kalan gözlerinin icine kadar simsicacik sinen gülümseyisi
Tirenlerin payini hep üst gecitlere vererek
Merdivenler sonrasi günden el ceken sokaklarin düsü dünegi
Sarap baglari seyrinde yuvarlanarak asagilara dökülen kahkaya siginarak
Örtüp kapatiyor bütün sihirbazligiyla
Bir görünüp bir kaybolan kiyi boyu dünya
Toprakta yavas yavas sessizligin suskunlugunu soluklanan
Kasim sisi toz duman
Üstüste yagan yapraklarin
Ve bahcelerin daginik salincagiyla beraber
Erken yaniyor isiklari artik aksamin
Cingiraklar calmaksizin o kayiktan bu sandala kendini ariyor sanki
Bu bahar da giden senekiler gibi
Sonbahar..
Kasim / 21
Kayıt Tarihi : 19.11.2021 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!