Son nefesinden düştüm.
Can şimdi
Gök yüzünde milyonlarca kuş.
Bir tabut taşıyorum
Eli, ayağı,
Kahkahası olan.
Bir tabut taşıyorum
Aldığı her nefeste
İçine tabut taşıyan.
Yer yüzün içime birikiyor.
Öyle ağır ki sana hasretlik
Sanki
Yeryüzünü ben taşıyorum.
Ardından
Rengarenk acılar tattım.
Bütün acılar
Bu acıya toplanmış.
Her selada
Son nefesinden düşüyorum
Ya toprağın altına
Ya korun içine.
Öyle acıtarak yakıyor ki
Sanki
Cehennemden bu kor.
Öyle ağır ki bu toprak
Sanki
Yeryüzünü ben taşıyorum.
Yoluma ölü kuşlar kondu.
Sen benim kuş cıvıltımdın.
Artık
Selanda çığlığım
Kanatlarında yanan.
Eee eee ee yüreğim.
Uyu da gelsin rüyamıza...
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 1.2.2022 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/01/sirtimdaki-yer-yuzun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!