Sırtımdaki Kamburluk Sevdiklerimden

Ben sevdiklerimi yüreğime almıştım;
Onlar sırtımda yaşamayı tercih ettiler.
Gecenin adı çıkmış ayyuka...
Dünyanı zindan edenlerin rengine bir bak!
Sözden kan damlar mı hiç deme sakın!
İçlerinden biri var ki; ta ciğerlerime kadar işledi.
Anlamasınlar diye güldüm başkalarının yanında,
Tek kaldığımda baş yastığım ıslanacak kadar.
Baş ağrısı değil bu iç ağrısı ey anla!
Avuç avuç hüzün topluyorum yüreğimin yerlerinden.
İçlerinden biri var ki; annemin mezarına kan damladı.
Bir parmağım eksiktir benim o gün bugündür.
El bir taş atarken cana, senden olanlar bin taş atıyor.
Rüzgar dokunsa içimi yel alıyor gün boyu...
Kendinden olandan gelen kış gitmeyi bilmezmiş.
Kaç umut, kaç yarın atmalıyım üstüme?
Aklım da ermez oldu biri bir şey söylesin.
Artık havalar iyi geçse olmaz mı?
Gözlerim yaşımdan daha çok yaş aldı yaslıyım.
Sırtımdaki Kamburluk Sevdiklerimden
AH