Evim bucagim diye degilsin
Tas sokaklar toprak damlar meydan cesmler vara yoga bahane
Yandikca aska gelip tutusan sobanin kol direkleri dirsek dirsege külduman
Etrafinda ölümsüz zamanlari toplayip hasretine sofra kuran kor ve közdür
Ayaz esikleri karanlik köseleri gurbet uzaklari sessiz yankilari
Meskeninden yikinmis yürümüs cira gibi seyrisuale
Harabedip yaziyi yabani tutan cigliklari sana
Seni yeryüzünün heryerinden yüregime cagirip getiren sirrakadimsin
Güzellik gizeminde sakli ceyizlerini
Sevgili defterine
Ask diye seslenip söyleyen
Nisan / 17
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 26.4.2017 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!