Siroz olmak Şiiri - Cevat Çeştepe

yerleştiriyorum kendimi cenderenin altına.
ezildikçe her yanım; tükenmiş özlemler çıkıyor.
düz bir çizgi gibi hangi fotoğrafı alsam elime,
sancısı tutmuş siroz olup büyüyor yüreğim.
içimde; en hain zehir ve en yanlış, ve tehlikeli,
hiçbir zaman hiçbir şekilde hak etmediğim.
dayanamayıp açacak olsam şiddetimin,
karakterime saklı, pas tutmuş tüm kapılarını,
ateşlesem dinamitlerimin buz tutmuş fitillerini,
patlayacak olsam yani, patlayıversem
bütün kubbeler aşklarım gibi dağılıp gidecek elimden,
paramparça olacak, biliyorum, biliyorum.
inanın kendimi çok zor tutuyorum.

cenderenin altından bir yol bulup kaçıyorum.
en iyisi şeytanın sırtından dürttüğü olmak.
bahaneler kalkanı ile sokaklara fırlamak.
ayağımda boya tutmaz bir postal, saçlar darmadağın.
gözlerimde hiçbir şey, ne bir umut, ne bir damla yaş.
ıslanacaksam eğer, sadece güneş ışıklarında ıslanmak.
bir okkalı küfür gibi vitrinlerde suratıma haykırmak.
………………………………

kısasından bir yol bulup mutlaka, hemen şimdi
sokmadan kimseyle başımı durduk yerde belaya
atmalıyım kendimi loş bir barın tezgahına.
kimseler doğmamış, yeryüzü zifaf gecesi,
göz gözü görmez, karalar, denizler kıpkırmızı.
sen dudaklarını boyamalısın şimdi, içeride,
yanımdan geçip giderken en baştan çıkarıcı
bir öpücük oluvermelisin ense kökümde.
dönüp en ters bakışlarımla, aç ve susuz,birdenbire
soyuvermeliyim seni ellerimle,ayak üstünde,
hemen gözlerimin önüne dökülmelisin, çırılçıplak.
bir tül perde arkasına saklayıp sonra herşeyini,
içimi çekmeliyim seyredip seni, için için ağlayarak.
tezgahta tamamı dolu içki bardağım
üzerime düşmüş göz gibi tam ortasından çatlamalı.
siroz, kendisini biraz daha aç hissetmeli.
yalnız kalmalı…….

başım ağrıyor şimdi.
elimdeki hançeri,
tam orta yerine vücut kadranımın…..
dünya bunun için işte bu kadar büyük.
insanlar başka yerlerde de yaşayabilsinler diye.