Sırma Mersin Şiirleri - Şair Sırma Mersin

Gün, ağır ağır aydınlanıyor...
Sabaha uyanmış güneşle; her yeni güne umutla başlıyor, zaman...
Karanlıktan aydınlığa dönen; seher vakdinde bedenler uyanıyor.

Caddelerde, sokak aralarında; koşan insanların ayak sesleri içinde iken, kaçırılan otobüsler, büfenin önünde bekleyenler büfenin önünde birşeyler almak için, sıraya girmiş birkaç insan...

Sensizliğin hesabını tuttum; gecelerce...
Avutamadığım yüreğimle beraber ;
Yalnızlığımın sensizlik kokan hallerine, alışamadım.

Oysa:
Titreyen ellerinle toklaştığımda; bir vedanın başladığını,

Kırmızı öfkem
Sarı hüznüm
Pembe sevgim
Beyaz yaşam

Siyah isyanım

.................... aradım
.................... aramış
................... ARIYORUM
................... arayacak
................... ararım

Kendi esintisi ile savurulan düşünce...

Hayallerin mavi denizinde;
Gelip giden duyguların, sandalında!

Benliğindeki sevginin beyaz süzülüşü ile;

Hayallerin bulanık görüntüsü ile canlanıyor; gecelerde umutlar, o an.
El değmemiş sevinçler çoğalıyor, birden bire...
En yalın hali ile mutluluk çıkıyor, karanlığın içinden...
Sevinçler mutlulukla harman olmuş...

Mavi beyaz bulutların üzerinde uçuyorken, bambaşka bir alemin içine süzülüp, sevginin ateşi ile ısınıyor, yürek.

*Martılar ağlıyordu, çöplüklerde...

Sokak lambasının altında
Karanlığın gölgesi ile dans ediyorken, yalnızlığım!

İzmaritleri söndürüyorum,

Gerçekle hayal arasında benliğimde...

Sahipsiz sesler yankılanıyor, kulaklarımda.
Aşina çehreler canlanıyor, gözlerimde.
Tatsız tutsuz bir yaşam;
Zamanımı tüketirken...

Muhtemel yalanlarla; kendimi kandırdım, defalarca...
........................................................................................
........................................................................................
Asabi hallere düştüm, sonunda!

Sen!

Bir rüya gördüm;
Mutluluğun adını yazmıştım,
Mavi beyaz bulutların üstüne.
Sevginin renklerini gökkuşağından çalıp,yüreğime taç yaptım...

Birden; yıldızları gökyüzünden tek tek kaydırıp,