Gün yorgunu sakin arada
Çökmüş kalmış bir vardiya gibi ucu arkası görünmeyen gecenin
Adresi olmayan melodiler kapısını dolanı gibi
Rüzgarın dilleri solo harmancı
Devirip döküyor ağız mızıkalarından halini mecalini rüzgar
Sanki ben değil de
Harabatın göçünde sır olup giden kendisi
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta