Kırışık siluetler kara gölgemi seyre dalmış
Yalnızlık kokuyor bütün aynalar
Sokakların tümü bana, kokuşmuş benliğime çıkıyor
Kendi kendimin içine, derinine gömülüyorum
Başıbozuk naralarıma yanıt arayarak
Yavaş yavaş, belli belirsiz kimsesizlikle ölüyorum
Çatısı uçuyor ruhların
Ve siliniyor tüm ayak izleri
Kaldırımlar coşkulu
Hava matem koktuğu kadar zafer de kokuyor
Evren ikiye bölünmüş
Boşlukta ben, ben ve yine ben
Boşluklar doluyor
Cansızlık havliyle, takatsizliğin en saf haliyle
yine boşluğa düşüyorum
Ben, ben ve yine ben
Selda Gürsu
Kayıt Tarihi : 3.2.2019 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!