Zamana direnen ezgilerin dili
Tınısı ellerden gitmeyen
Gönül tellerimin hasret türküsü
Sen ki yaban gülü… Dağ çiçeği.
Savrulduk letafeti tohumlarından
Ekildik fırtınalı arzularından
Düştük taneler gibi her birimiz
Ölümle yaşam arasında ağladık
Doğum sancılarının değirmeninden
İşkence hanelerinden tattık.
Kesildi sesimiz göbek bağından
Toprağın nemine bulandı bedenimiz
Rüzgârın ağıtında soluklandı beşiğimiz
Kırık ay hüznü yamalı rengi
Gece örtüsüne mühürlenmiş dolunay
Gözlerinin ahengi.
Sevdasında hoşnut ruhum…
Kaderin yazdıklarında ara kerametini
Göreceksin bil ki mürüvvetini
Âşıkların romanı garip kalmış anne
Oku!
Düş süzgecinden damıtılmış vicdanının
Duyacak dinleyeceksin sesini.
Şafağına süzüldüğünde ruhu damlacıkların
Tuzu.... Ak sütüne bulanıyordu damakların
Mayalanmıştı hani
Anne öpücüğündendi ilk aşk tat.
Dökümlü közlerinde pişmedi mi yüreğin?
Şefkatinden yoksun aşkların
İklimi soğuk öksüz yetimhanelerin
Darağacı sıratındayım.
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 13:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!