Sıra Sıra Geliyor Şiiri - Mustafa Kaymakcı

Ufukta bir toz bulutu göründü,
Meğer dertmiş sıra, sıra geliyor,
Ömür boyu hep peşimde süründü;
Ecel beni sora, sora geliyor...

Dostum diye seçemedim birini,
Bulamadım gerçek aşkın yerini,
Almış felek ızdırap hançerini;
Gariplere vura, vura geliyor...

Her nereye baksam harap viranlık,
Dertler bitmez sevinçler hep bir anlık,
Umut ışıkları söndü karanlık;
Etrafımı sara, sara geliyor...

Günahı ne şu ağlayan gözlerin,
Hasret ateşinin yarası derin,
Ayrılık acısı tüm sevenlerin;
Ümidini kıra, kıra geliyor...

Sinemize vurduruyor taşları,
Acımadan ayırıyor eşleri,
Falcı gibi kader güzel düşleri;
Hep kötüye yora, yora geliyor...

Bu hayat yolunda yoruldu dizler,
Ağardı saçlarım hüzünlü gözler,
Herkese aydınlık gelen gündüzler;
Volkani’ye kara, kara geliyor...