Sessizliği bilsen nasıl bir şeydir,
Kurumuş pınarın taşları gibi.
Solmuş bir demet gül kuru bir yaprak,
Boşuna akan gözyaşları gibi...
Umutsuz bir sevda düşmüş dillere,
Gönülden silinmiş hayale benzer.
Sahipsiz yuvaya sönmüş ateşe,
Bulutla kaplanmış hilale benzer...
Ne mektubun gelir ne bir selamın,
Masaya dökülmüş şarap gibiyim.
Sen beni unuttun bense tükendim,
Yıkılmış dağılmış harap gibiyim...
Bir dokun bin ah duy öyle dertliyim,
Maziyi düşünüp avunuyorum.
Yalnızım hem sensiz hemde çaresiz,
Seni hayal edip seviniyorum...
Kayıt Tarihi : 6.7.2006 02:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!