bikaç kadeh geçince gece yarısını
kalemin yerini bulamazsın artık
kağıt kimbilir hangi baharda
kelimeler kısalır zaman uzamaya baslar
sonra yazamazssın zaten kalemi bulsanda
senden daha çok sevmeye başlar uzakları
gönlünün mercan mavisi kadınının
hiç ölmeyecekmişiz gibi gülen
o derin sahipsiz bakışları
hiç elim varamadı papatyaların son yaprağına
sen hep seviyorda bitsin istersin
papatyalar sevmiyorda
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)