Sıra Sende Şiiri - Erdal Soysetenci

üzgünüm, gerçekten üzgünüm
Allah'ın verdiği kadar gücüm
tütecek bir ocağım elimde ekmeğim
çoluğum çocuğum doysun benim derdim
ailem benim herşeyim
asla savaşmak istemedim
yolda gördüğün herhangibilerden biriyim
ama bende isterdim
los angeles akşamlarında sana şiirler yazmayı
atlantikte balinalara seninle dokunmayı
japonyada sana hiroşima tarihini anlatmayı
bana bahşedilen bu kadar gülüm
belki senin kaderin farklı
ne gerek var hep bu ihtimaller soru işaretleri
yolun açık olsun aç dolu dizgin yelkenleri
menzilin pasifik olsun sakın arkana bakma
ben zaten bahşedilen görevle yerimdeyim
hiç üzülmüyorum hiç pişman değilim
hayat kabullenmekten ibaretmiş öğrendim
yandım divaneler gibi soğuk sokaklarda gezdim
hayal ettim kahraman olmak istedim
göğsümü yumrukladım çok hatalar ettim
işte karşında gördüğün kadar nüfusum
anladım gülüm
anlamak sırası sana geldi
içimde yine kabullenmenin ağır sabrı
bende çok aradım o hazineyi
mutluluğu huzuru sevmeyi
belki senin şansın vardır gülüm
yolun açık olsun...