Tor tosunlar kayış yarar
Yük taşımak zor meydanda
Koca öküzler çabalar
Ölene dek her meydanda
Divanıyla verir öğüt
Sipsi olmaz kuru söğüt
İlâhî düsturla eğit
Hakîm; çünkü şer meydanda
Kâmil eder tecrübeler
Hisse almaz ucubeler
Kapatıldı medreseler
Güdük aklı kör meydanda
Emeksiz haramdır yemek
Çift manâlı cinâs demek
Âmil değilse boş emek
Çırılçıplak kor meydanda
Acele şeytanın işi
İtidalli olur kişi
Dadaşı, barı, ÖKKEŞİ
Baştan sona sır meydanda
Emir kula haktan gelir
Kul Ahdine sadık kalır
Veren emâneti alır
Edep, Hâyâ, Ar meydanda
ÎSÂ yaşıyor elbette
Biri Hulleci cennette
Derûni Îlmi sohbette
İftiharla dur meydanda
Dağınık akıl derilir
Suale cevap verilir
Ameller yere serilir
Çünkü yiğit, er meydanda
İSLÂMİ’Yİ âşka salan
Etmez emâneti talan
İlm şehrine kapı olan
ÂLİ gibi pir meydanda
Pehlivanlar hür meydanda
Kayıt Tarihi : 22.4.2024 10:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ali -r.a.-'ın ilmin şehri ya da kapısı olduğunu söyleyen rivayet gerçek/sahih bir hadis değil Alevilerin uydurduğu çakma/mevzu bir hadistir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)