Sınır tanımayan adam! Şiiri - Mehmet Halil

Gökyüzü edebiyatıyla eğitilmiş
O sınırsızlığın içinden gelmiş
Geldiği yerin sınırsız gerçeğiyle
‘’Kavgaların sebebi sınırlardır’’ diyenlerin bile
Akıllarını çelmiş…
Onlar bekliyor hala
Sınırlar kalkacak diye…
Sözünde duruyor lider
Sınırlar kaldırılıyor
Aile çevresine gelince
Akıl yere düşünce bir kere
Doğrulamıyor insan birden bire…
‘’Bir sizden, bir bizden’’ olunca demokrasinin kaynağı
Sınır konuluyor hürriyetlere…
Soygunda sınır tanımaz…
Ahlaksızlıkta sınır tanımaz
Vergilerde sınır tanınmaz
Kadın düşmanlığında sınır tanımaz
Kırmızı çizgiler vardır, erdem sözünün önünde
Aydın düşmanlığında sınır tanımaz
Bütün basını hizmetinde ister
Can almada sınır tanımaz
Çalmakta sınır tanımaz
Uşaklıkta sınır tanımaz
Sınırlar kalın çizgilerle çizilir
Söz hakkı muhalefete gelince
Uşakların uşaklığında bile ön safta
Jaymis Bont, Rambo halt etmiş yanında
Türk kanı taşıyormuş damarında
Kendi damarlarına eklemiş ülkenin damarlarını da
Eksiği yok benzemekte Abdulhamit Han’a
O Ermenilere karşı savaşıp kazanmışsa,
Kazanmalı bu da Kürtlere karşı savaşta
Esat’ın ayağına kurşun sıktı, kendi ayağına sıçradı
Kaddafi’ye dostluk ilan etti, bağışladı ona kıyameti
İhanette dedelerinden bile çok öndeydi
Dünyayı tek başına ele geçirecekti
Yayılmak istiyordu kapsız su gibi
Orta Doğu’nun sıcağında
Erimeye başladı
O sıcak karşısında
İŞİD terörüne sığındı.
Uzun sürmüyor hiçbir terörün ömrü
Olmuyor sınırlı dünyada sınırsız sömürü
Uzanan her elden aldığını atıyor
Pazarcı esnafı gibi önünde önlüğü
Önlüğü zenginleştikçe
Görüş menzili daralıyor
Karamanın kuyruğu gibi önlüğü
Taşıması da zorlaşıyor
Dost görünseler de, zenginler rekabeti sevmiyor
Fakirler kıskanıyor
Yayılıyorum derken
Kalbi sıkışıyor, eriyor…
Elinden kayıyor yavaş yavaş
Kar duygularının karhanesi
Şer duygularının kerhanesi
Sevinilecek bir şey yok bunda
Bir iblisi kaybetmek niye yarar ki
Çoğunluk iblis olunca?
Bileği taşı gibi iblislerin her biri
Bileyip duracaklar mücadeleyi…