Aydınlık ile karanlığın sınırındadır hayat
Uzun zincirlerle bağlanmıştır insanlar kopmazlığa
Ansız bir parıltı gönlünüzde
Çeker sizi güneşin kavurucu sıcaklığına
Yıldızları bile söndüren fırtına
Alır götürür sizi karadeliklere
Geçer durursunuz sınırın iki yanına
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta