Sınıfın Penceresinden Uçan Öğretmen

Sınıfın Penceresinden Uçan Öğretmen

hayatın anlamına dair
sayısız sırrı anlatıyordu
hiç acze düşmedi sözcükler onun dudaklarında
içimizde birer meşe gibi yaşamaya durdular
dört nal kuştular
soludular
sözcükler
onun gözlerinden havalandılar
bilinmez tümcelerde kanat vurdular
ateşlerde dağlandılar
ilk başta saçma gelen
yeryüzünde söylenmemiş
gizlere yol aldılar

sonra öğretmenimiz
susarak konuşmaya başladı
sözcüklerin olmadığı başka bir dilde
bir dağa
ağaca
suya
en çok da ışığa benziyordu
biz dinledik
denedik
öğrendik
bizimle susuyordu koskoca evren
tek yürek atışımız duyuluyordu

ansızdan
açtı sınıfın penceresini
süzüldü mavilikte
hayır ölmek falan değil
bataklıkların sazlıkların nehirlerin dağların bulutların
tavanı elbizli şehirlerin üzerinden
uçtu gitti

uçtuk arkasından
bağırdık
geri dön öğretmenim
kanat vurdu
durdu bir bulutun üzerinde
başka bir dildi artık söylediği
sadece kanamaktan ibaret

adnan durmaz