Sınıfa Şiir Şiiri - Sedat Akıncı

Ben liri kırık bir anındayken lirizmin
Aykırı düşler güncelinde;
Eteklerindeki karanlığı henüz dökmüştü yollara akşam..
Siz, bırakıp artı değeri fabrikada, henüz yola koyulmuştunuz..
Hüznü boyundan büyük çocuklardınız kente dağılan,
Bir kenti sevmek emek ister yürek ister,
Kentin gözyaşlarıydı usulca yağmurlara karışan..

Mavi yenilerken kendini aysız karanlık gecede
Düğün hazırlığındayken yeşil yarınlarına
Ve duramazken yerli yerinde kırmızı
Uzun bir yürüyüşten dönmüş gibiydi yorgun ağaçlar..

Sokaklar çoktan unutmuştu gülmeyi
Şarkıları yoktu caddelerin türküleri yoktu
Sevinçleri yoktu bulvarların sevdaları yoktu
Ve hiçbir umuda sapmazmış gibi duruyordu kavşaklar..

Fışkırırken vitrinlerden altın yaldızlı emeğiniz
Siz asla sahip olamayacağınız kadar yoksuldunuz..
Yoksuldunuz, yorgundunuz, umarsızdınız.
İnanılmaz servetler karşısında yalnızdınız.
Durmadan bölüp çoğaltıyorlardı sizi
Ve çocuk gözlerinizin ucunda donmuştu zaman..

Üretmek sizindi toprak onlarındı,
Onlarındı üzümün elmanın tadı.
Üretmek sizindi, makine onlarındı.
Ekonomi politik sanat onların,
Onlarındı aklı özgürlüğü yaşamı insanlığın..

Sokakların kalabalık sesleriydiniz şiirlere dökülen
Ekmek ve emek bir köşenizdi başköşenizdi umut
Vurdumduymaz karanlıklardan çıkar savaş
Yayılır ölüm damla dalga insanlık üzerine
Liri kırılmış bir akşamındayım lirizmin
Doğacak güneşin yaprakları hüznüme gölge..