Sanal Sanrılar...(4) Şiiri - Sedat Akıncı

Sanal Sanrılar (4)

Ruh ve beden..
Hiçbir özgürlüğü tanıyamaz,
İnsan parmağı onu ellemeden..

Ve bir insan bin parmaklıdır
Çok iyiyse..

Düşündüm tüm bunları içim içimde gezerken...
Sonra dokundu bir parmağım
Bir yarasına, bir yüreğin..
Açıldı kapılarım
İçimin sonsuz boşluğuna
Bir kandil yaktım sonra kendime
Yaşarken yok olana dokundu parmaklarım
Yani sana...
O sendeki İNSANA....

Bilmezdim önce us yıkanırmış suda
Sökülürmüş duygular ilmek ilmek
Gerçek görülmezmiş uykuda....

Gerçek olanmış insanı bilmek;
Parmaklarım ki, ben oyum
Bilincine varmış olan kendisinin, insan denen yani..

Ellerim..
Uzantısı beynimin..
Ellerim ki, yaratan ‘emeği’..
İnsan olmanın baş koşulu ellerim..

Uzanır bin parmaklı olana
Yani sana..
O sendeki insana.....