Sinemde Hep Severim Baba Şiiri - Sevinç ...

Hep öğreticilikti sohbetin gençliğinde
Her başka çocuklarla ilgilenişini derince
Sorunca sana tebessüm etmiştin inanç dolu
Yarınına senin de arkadaşların olsun diye
Kızım yalnız kalmasın öyle demiştin bana
Ben senin bu yanını hep sevdim baba

Sormadın bir gün derdin var mı diye hiç
Derdin olursa onu sen aldığını bil dedin
Apansızca gelen bu öğüt sormamam içindi
Çıkamayacağını anlayınca ancak gel diye
Hazır lokmayı sevmenin ayıp olduğuydu bu
Ben senin bu yanını hep sevdim baba

Yuvamıza zorla yılışıp dayatmalarına da
Başarılarını konuşamazdık, dert oldu bana
Tek kavgamız oldu hep yaşamımız boyu
Üstüne bir fincan kahve bir sıgara uzatan
(içmezdim yanında, sonra...derdim hep)
Bir kez olsun ben yönelmedim öyle barışa
Ben senin bu yanını hep sevdim baba

Her nedense son zamanlar kendini anlatıyorsun
Tek tek yaşamındaki izleri bana tanımlıyorsun
Düşerse yolum uğramalıyım sanki hissettirdiğin
Yetim büyüdüğünü yaşamamdan korkuyor gibisin
Analı babalı yetim yaşamı tattım, biliyorsun fazlaca
Ben senin bu yanını zor severim baba

Hem ne oluyor sana niye bu sevgi tutamakları
Yaşın 90 evet sordum bile sana sevgiden
Emeklilikte artık bir programlı yaşam derken
Yanıtın zevkliydi istek aynı beden ağır diye
Başbaşa kalınan var o besbelli gizemde saklı
Ben senin bu yanını sessizlikle seveceğim baba

Kal biraz daha gönül hesabımız var seninle
Sen hep düşündün yapmadın en azını bile
Ben yine üstleneyim bırak anlayayım senin de
Anlamış olduğuna kanaat getireyim gitme öyle
Boşver konuşmanın bu aslını çoktan geciktik
Ben senin bu yanını sinemde hep severim baba

Nisan 2007