Sınav Trajedimiz Şiiri - Fehmi Gildiroğlu

(Yazılarım)Sınav trajedimiz,

Çok gerginim çok gergin, bir gerginlik denizinin ortasındayım
Ne bir rüzgâr çıkar yelkenimi açacak, nede bir ışık var yolumu aydınlatacak.
Yan odada sürekli bir matkap sesi, Sanki kafama dübelsiz çivi çakacak.
Ah bulaşık makinası, çamaşır makinası, Bu saatimi bulur çalışacak.
Psikolojim süper dokunsalar patlayacak. Haziran bir gelse huzursuzluğum bitecek,
Endişelenme bu kız kafayı yiyecek diye, korkma annem, her şey kontrolümde.
Çok uzun bir yol var önümüzde, Bu sene olmazsa mutlaka seneye.
Sonuçta ailede en küçük ben değilmiyim.

Bu stresi yaşamalıyız hep beraber, çünkü özel ve değerliyim yanınızda.
Elbette bu heyecan bitecek bir gün, sınavdan sonra da bırakmayın olurmu?
Size çok sıkıntılar yaşattım biliyorum, aslında o kadar kayıtsız değilim.
Beni çok özel hissettirdiniz için ayrıca teşekkür ediyorum,
Uzaklara gitmek istediğim yalan, tüm çabam sizden ayrılmamak.
İyi puan almayı, sizi mutlu etmeyi bende çok isterdim
Ama henüz ne yapacağıma karar bile veremedim.
Korkuyorum sizden ayrılmaya, buna hazır değilim.

Hep gergin bir ortam dedim ya,
Gerginliğim sizden ayrılma korkusu,
Ben sizden ayrılamam, sakın beni bırakmayın.
Çöplerimi kasti atmadım, yatağımı bilerek dağıttım,
Yemekleri hep yarım bıraktım, telefona bile bakmadım.
Ben sizden ayrılmaya hazır değilim.
Siz hiç gelinlikler içinde üç kızınızı hayal ettiniz mi?
Onlardan ayrılmanın acısını yaşadınız mı?
Üzülsem mi, sevinsem mi dediğiniz oldu mu?
Mürüvvetimizi görmeyi hayal ettiğiniz, bir parçanızın sizden ayrılması,
Bütün bunlar doğru ama bu da bizim hikâyemizin sonu.
İşte ben bundan korkuyorum,
Besleyip büyüttüğünüz, gözünüzden sakındığınız bizler,
Bu güzel günlerimizin bitecek olmasını bilmemiz,
Belki hiç teşekkür bile edemediğimiz hayatı bize yaşattınız.

Bir hayal kuruyorum ve sonunu getiremiyorum,
Bir sürü ayak sesi ve karşılaştığım manzara şu;
Üzerime doğru geliyor üç gelin, tamda yanımda duruyorlar.
Biri büyük ablam, biri ortanca, birisi de ben.
Sanki bir dizi çekimi, arkada ışık, kamera dekor ne varsa hepsi var,
Fırsat buldukça bakarım bu sahneye, hayat şimdi bir perde,
Düşlerim kurulmuş sanki hep bu sahne.
Giden yıllar geri gelmiyor biliyorum.
Anneciğim artık erken kalkıyorum,
Rolünü kaçırmamak için yırtınan bir oyuncu gibiyim.
Hayat çok tuhaf değil mi? açıklamakta zorlanıyorum,
Unutmadan, şimdiden teşekkür ediyorum,
Anneciğim, babacığım…