Her insan bir caddedir
Camekanlar,dükkanlar ,barınaklar..
Her cadde rol yapar
Reklam çatar
Kendini satar.
Temeli derin atar
Kendimle yuzlestigim
Kalbimi bıçakladığım zamanlar oldu
Neydi beni bu denli tavizsiz kılan
Ne olabilirdi aradığım
Niçin salındı sokaklara karartım.
İnsan yeknesak değil
Tek beklenen otobüsler
Ve yalnız duraklar
Hiçlik elinde zifiri bir ışık
Sanki beni anlatıyor
Dağ başında ağaçlar ..
Eylen hele Sinan'ım eylen
Sabır hele Sinan'ım sabır
Gün gelir
Gün gelir zaman geçsede ağır
O zaman görsünler seni
Ne sonuç getirir terk etmek teni . .
Donuk odaların soğuk duvarları
Bitik saatlerin bozuk yelkovanları
Soluk nefeslerin boğuk sesleri ..
Günün ortası bir zaman
Ne ara geldim buraya ?
Bir yalnızlık korkusu
Gök
İnsanların başına damladığında
Damlarda çocuklar agladığında
Ağlardaki kanarya kavradığında
Kavramların hep kabul oldugunu
Sanırım anlayacağım.
Bakma ciddi konuştuğuma
Uykumda ağlarım hep
Rüyalarımda görürüm seni
İsteğim
İçimdeki boşluğu sezmen
Ben kendimi hor görürken
Bir başkası yanında
Hakir kalacağım gelmezdi aklıma .
Bilmezdim
Ehli beytin kaderinden gelecek bana.
Onlar ekmeği banıp tuza
Hanımefendi
Durun gitmeyin
Bir şey soracağım size;
Göğsün sol kısmında
Atan birşey var bende
Çevresi , çeperi gül bahçesi
Geleceksin…
Bir akşam vakti
Seni eski basamaklarda karşılayacağım.
Manzaramız harabe bir şehir olacak.
Işık arayacaksın, göğe bakıp;
Gölgeler sana cimri olacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!