Dağların dorukları dumanlı olur
Kartallar uçar uzerinde
Görmeye gerek yok
Gözlerin uzerimde
Can amca kızı
Bin çiçek bir sen etmez ...
Yaşım genç
Tanıyamadım zatımı yeterince
Beklemeyi ummazdım benden.
Hiç umut yok
Umut olsa katık yok
Ses yok
Rüyama geldin gece
Demek ki sende özledin ..
Falcı teyzem seni gördü fincanda
Demek ki sende seviyorsun ..
Burcumuzda güzel yazıyor
Demek ki gerçek ..
Aklım cok eskilerde
Belki 1930'larda
Yıkık kap kaçak
Bir çuval un
Biraz bulgur
Yırtık şalvar..
Her insan bir caddedir
Camekanlar,dükkanlar ,barınaklar..
Her cadde rol yapar
Reklam çatar
Kendini satar.
Temeli derin atar
Kendimle yuzlestigim
Kalbimi bıçakladığım zamanlar oldu
Neydi beni bu denli tavizsiz kılan
Ne olabilirdi aradığım
Niçin salındı sokaklara karartım.
İnsan yeknesak değil
Tek beklenen otobüsler
Ve yalnız duraklar
Hiçlik elinde zifiri bir ışık
Sanki beni anlatıyor
Dağ başında ağaçlar ..
Donuk odaların soğuk duvarları
Bitik saatlerin bozuk yelkovanları
Soluk nefeslerin boğuk sesleri ..
Günün ortası bir zaman
Ne ara geldim buraya ?
Bir yalnızlık korkusu
Gök
İnsanların başına damladığında
Damlarda çocuklar agladığında
Ağlardaki kanarya kavradığında
Kavramların hep kabul oldugunu
Sanırım anlayacağım.
Bakma ciddi konuştuğuma
Uykumda ağlarım hep
Rüyalarımda görürüm seni
İsteğim
İçimdeki boşluğu sezmen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!