Ölüm: senden korkum yok artık
Çünkü ben yaşarken ölmüşüm
Yüzün soğuk gelmiyor artık
Çünkü ben ne yüzler görmüşüm
Hiçbir menfaat gözetmeden
bir tek an şikayet etmeden
artırıp ama eksiltmeden
ölümüne seven yok mu gerçekten
Bir bedende iki can gibi
Nice dörtlükleri kurşuna dizdim arzum
Sevgimi sevdamı anlatamıyor diye
Deftere kağıda kaleme küstüm arzum
Aşkımı mı mısralara kazamıyor diye
Balkonda gözlerdim onu
Her günüm ayrı güzeldi
Dört gözle beklerdim yolunu
Her hali ömre bedeldi
Yaşça küçüktü benden
Öyle kolay mı maziyi silmek
Kolay mı yaşananlara gülmek
Söyle kolay mı sonunu görmek
Kolay mı başlamadan bitirmek
Derde çileye boğulmaman için
Duyguların mantığını geçmemeli…
Ayrılık özlemle dolmaman için
Duyguların mantığını geçmemeli…
İhanetlerden yılmaman için
Köşe başında demlendim dün
İçimde pişmanlık gam hüzün
Akşamı getiremedim bugün...
Sevin ey allahsız...eserin.
Ne oldu sana koca ağaç
Sana da dert çektiren mi var benim gibi
Sana da yaşamı zehir ettiren mi var ki benim gibi
Daha bahar gelmeden kışı getirmişsin üstüne
Daha baharda yaprak bırakmamış dökmüşsün
Hadi ben aldatıldım terk edildim
Karşılıksız sevdim bunca zaman
Ölümden beterdi bu bana inan
Duruyordu seni gördüğüm o an
Hayatım dünyam ne varsa bir an
Ne bir sahil var nede liman
İnan bana bu hasret nedensiz
Biliyorsun ki
Sensiz hiçim sende bensiz
Yokluğunla öldürdün beni ecelsiz
Görüyorsun ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!