Şimşek Şiiri - Şimşek Acar

Geldik bir kere bir ucundan dünyaya
Hem de yapraklar sarı, dökülürken
Serindir eylülü Amasya nın sabah
Üşüdüm mü hatırlamıyorum
Sabahları üşür hep ellerim
Belki oradan kaldı bu soğukluk
Sıcağı ana kucağında tattım
Birde yanan kuzinede
Sevgide hiç hatırlamıyorum
Tek gelinip tek gidilir ya
Kimi karanlık kimi güneş
Hayatın yollarında sona doğru
Mehtaplı geceyi hatırlamıyorum
Nelere kimlere gönüller verdim
Sevdim sevildim arandım
Yaşamasına yaşadım da ucundan
Nedense aşkı hatırlamıyorum
Kahkahalarımla meşhur oldum
Dost meclislerinde,sohbetlerde
İçimde hep bir yerler ağladı
Güldüğümü zor hatırlıyorum
Hayat saat ve dakika saniye
Tik taklar aslında tükenici
Alıp yolcusunu gider yoluna
Gelip te kalanı hatırlamıyorum
Alim olamadık,ama zalimde olmadık
Dosta hep açık kaldı kollarımız
Sardık,sarmaladık, kokladık sevdik
Sıkıca saran bir kol hatırlamıyorum
Bizde geldik niceleri gibi
Koştuk oynadık çocuk olduk
Adam olduk çocuk sahibi olduk
İş kurduk ekmek kazandık kazandırdık
Şu dünyaya gelip te kalanı hatırlamıyorum
Bize de gözükecek yolun sonu
Dostlardan ayrılık candan ırak
Biten saatlerden sonraki karanlık
Biterse bir limon bitsin sarı sarı
Kapanan yeşil gözlerimden hayata
Gidip te unutulmayanı hatırlamıyorum
hayatın dökülen yapraklarında.