Şimdi ne oldu biliyor musun?
Bazen sesli yâda sessiz düşünüyorum. Çok mu eskidik, çok mu zaman içine karıştırdık birbirimizi ki tanıyamıyoruz. Oysa bir bütündük, ne ara böyle uzaklaşıp koptuk birbirimizden...
Son zamanlarda şiir yazmıyorum, kitap okumuyorum eskisi gibi. Yeni kitaplar alıyorum alışkanlık işte ve bir köşeye bırakıyorum. Hani insanın ağzının tadı kaçar ve hayattan zevk almaz; işte öyle bir şey yaşıyorum. Şimdikiliğim karışık ve bir o kadar sessiz diye tanımlanabilir.
Biliyorum senin de söyleyeceklerin vardı benim duyup duymazlıktan geldiğim. Başta dedim ya koptuk birbirimizden, bir daha yakınlaşmamacasına...
Elveda çocukluğum, sanırım ben büyüdüm artık.
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 16.10.2015 21:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!