Şimdi söyle sevdiğim..

HAYALLERİM SUYA DÜŞECEK DİYE KORKMUYORUM,
ONLAR DÜŞE DÜŞE YÜZMEYİ ÖĞRENDİ.
ŞİMDİ SEN ANLAT...

Gözlerin, umutsuz bir hayalin kıyısında dalıp giderken...
Bir umut kırıntısı aradım o karanlıkta.
Ellerin, imkânsızlıkların içinde tutunacak bir imkân ararken,
Ben senin sessizliğinde kayboldum.

Yüzündeki son tebessüm bile acıya dokunuyordu artık...
Bir gülüşün, bir veda kadar hüzünlüydü.
Söyle…
Gülmek mi zor, ağlamak mı?
Hangisinde daha çok yanıyor insan?

Aşklar yalana kulluk ederken,
Sevda, gerçeğin bile önüne perde çekmişken…
Biz neye inanmalıydık?
Zamana mı, yüreğe mi, yoksa hiç gelmeyecek bir "yarına" mı?

Ömür, zamana boyun eğmiş…
Geceler sustukça içimde fırtınalar büyümüş.
Bir yanda erken bir ölümün korkusu,
Bir yanda yaşamanın ağırlığı…
İkisi de aynı acının başka yüzü gibi.

Şimdi söyle;
Ölmek mi zor, yoksa sensizlik mi?
Hangisi insanın içini daha çok üşütür?
Bir mezar kadar sessiz midir yokluğun,
Yoksa her nefeste biraz daha öldürür mü anıların?

Ben artık korkmuyorum düşmekten.
Çünkü hayallerim, suya düşe düşe yüzmeyi öğrendi.
Seninle yanmayı, sensizliği, sabrı, beklemeyi öğrendiler…
Şimdi sıra sende…
Anlat, sen hangi yaranda kayboldun…?

Ama bir şey kaldı cevapsız...
Şimdi söyle...
Kaybeden sen misin, yoksa ben mi?
Yoksa biz mi kaybettik, susarak birbirimizi…?
@dsız...
19 Ekim Pazar
07:50