Karakuru yetim bir çocuktu, onu tanıdığımda,
İş yerimizin arka sokaklarında,
Barakadan bozma bir ev de otururdu,
Annesi ve kardeşleri ile..
Adı mı..?
Ne önemi var, deyin ki Ali...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta