Şimdi Mızıkanı Çalabilirsin Çocuk...

hançerlenen bu ülkenin yaşanılası yüreğidir
hala kanar durur
tam bin küsür yıldır...

sen
o
bu
şu
ve ben
ne kalır geriye ki kanı revandan gayrı...

sen gidiyorsan sol omzumdaki hançerle bir
ve ben
kim dokunur parmağı ile yarama
kim gözlerinin zehrini verir merhem niyetine
kin yürümüşse ayaklarım
ve öfkenin yalnızlığında duvara çakılmışsam, kör bir bıcak kınıyla
ve ayaklarımın yerden bir adım yüksekliğinde
annemin yüreğine darağacı kurulmuşsa
ve kanlı urgan yerine fularım boynumdaysa

hıh bırakma beni onlara
ellerinin yıldızıyla
sen as kendi yüreğine
sen çığlık at
ve sütüne yatır beni anne..

sonra azcık uyumama izin ver
yeniden doğur
yeniden emzir her şeye inat
adımı bu kez deniz koy
yine sev güzel oğlum diye
ve tamamla beni anne..

hıh…bende herkese inat büyürüm yüreğinde
içimde fukara çocukların yarası
dudağımda özgür mavi ülkemin sevdası…

hey kara gözlü çocuk
asıl şimdi mızıkanı çalabilirsin
annem dudağımda uyuyacak…