Silahtan Duman Çıkıp Şiiri - Kemal Berk

Silahtan duman çıkıp ışıltıyı yayarken
Gül takılı namlular, zil takıp oynar oldu
Sanma ki akan terdir, kızıl kanlar akarken
Annesiz tüm çocuklar, her gün saçları yoldu

Çöl deryası içinde, simsiyah akan sular
İçecek bir tadı yok, herkes peşinde koşar
Çakallar koşup gelmiş, durmadan bize hırlar
Kan kokuyor her yerde, görenin rengi soldu

Doymayan gözleriyle, varlıkta sınır bilmez
Göstermelik hak hukuk, silahlar susmak bilmez
Insanı öldürürken, katiller durmak bilmez
Zalim korku sıçarken, gözlerim yaşla doldu

Papaz koşup gelirken, hesabı ayrı yapar
Müslüman diyarından, hep bölücülük yapar
Din kisvesi altında, her an casusluk yapar
Frenklere uyanın, sonucu ölüm oldu

Özgürlük, barış diye, insanları kandıran
Kargaşanın içinde, beynimi bulandıran
Kendi kaçıp giderken, yürekleri yandıran
Maşalar dert için de, uyduğu yanlış koldu

Oyunları oynayan, her gün plan yapıyor
Zemini hazırlayan, piyonları sürüyor
Arada bir el atıp, oyuncuya kızıyor
Ölenleri boş verin, satılık adam boldu

Aynı boy aynı soydan, olanla dostça geçin
Sahip çık din kardeşe, her zaman birlik edin
Mayanız sağlam olsun, gelmiş geçmişi bilin
Bölünüp küçülmeyin, sormayın neden noldu

Kemal'eren Kemal Berk
13.3.2021