Ve ben tutkulu şiirlerden vazgeçip
Nutkumun tutulduğu imgelem kuyularına düşmüşlüğümle yazmıştım seni
Saçlarına dokunabilmek adına rüzgârları kıskanıp
Gözyaşlarını saklamak için yağmur olmuştum
Sadece ellerin üşümesin diye mevsimleri bahar saymıştım
Her geceyi sen bilip, sabahlarıma seninle uyanmıştım
Seni böylesine çok severken, böylesine dolu yaşarken şiir sen dedim
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta