Yüreklerimiz yana yana..
Uzattık ellerimizi
Güneşin çocuklarına…
İsyan ateşi yanıyor şimdi,
Ufkumuzun sınır hatlarında…
Yüreklerimiz yağmur yarışı,
Sevgi, sessiz bir gemi;
Anılar, ıslak bakışların gizemi…
Şiirlerden köprüler kurduk,
Anılarımızın uçurumlarına…
Hayatın kalbinde tutuşurken Trabzon,
Alanlarda ses verdi en yüce değer:
“Sömürüye ve zulme karşı
Hıncımız her zaman volkan"
Kayıt Tarihi : 28.7.2017 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eğitim emekçisi Osman Sungur'u sonsuzluğa uğurlarken...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!