Şiirler2 Şiiri - Vildan Altunbaş

- O -
Güneşin doğuşun’dan farksızdır yüzü,
Aniden yüzümüze çarpan, bir ışıktır o,
Işığın geldiği yerdedir özü,
Görmesini bilene gerçek bir dosttur o.

Gök yüzüne yazılır her bir sözü,
Kuluklar’da çınlayan bir dua ‘dır o,
Geldimi baharın,yazın, kışın,
Allah’tan verilen bir nimettir o.

Her sabah kalktığım yerden,
Bir yıldız söner gider,
Geçmesin derim hep, geçmesin zaman,
Biteceğini bilirizde bakmayız bir an.

Anne’dir adsız kahramanların adı,
Sonra’dan anlarız yokluğun acı,
Maziye daldın mı adı duyulur,
Kırk yılda bir hatırlanan eski bir dostur o.

1992


SENSİZLİK
Sensilik, uçurumlardan düşmekten betermiş meğer, anladım,
Anladım, geceler bu yüzden geçmek bilmiyormuş, ağladım,
Ağladım, hemde sabahlara kadar, için için,
Bilirim sevmezsin ağlıyanları, bilirim sevmezsin beni.

Sensizlik, durgun sularda boğulmaktan betermiş meğer, yaşadım,
Yaşadım, sensizliği iliklerime kadar, yalvardım,
Yalvardım kaç kere affetdiye! ,
Affetmek büyüklüktür, bilmezsin niye? .

Sensizlik, engin denizlerde kaybolmaktan betermiş meğer, sevdiğim,
Sevdiğim, sensin benim tek sevdiğim,
Dileyim söyle’de sevgini bileyim,
Ne olur beni bırakma, ben sensiz neyleyim.

Sensizlik, günler geceler boyu aç kalmaktan betermiş meğer, soldum,
Soldum, hiç açmayan bir gül gibi sömdüm,
Ben sensizliğimle yapayanlız, kaldım,
Sensizlik aah! sensizlik ölmekmiş meğer.

1992