Rûha dokunan
'İlâhî' nefesle
insan seçilmiş
yeryüzüne halîfe
'şuûr' özümüzde
yaradana kul olarak
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
“Koğıl ölüm endişesin, Âşıklar ölmez bâkidir
Ölüm âşıkın nesidir cun nur-u ilahidir
Ölümden ne korkarsın çünkü hakka yararsın
Bil ki ebedi varsın, Ölmek fasid işidir
Kal u bela denmeden, Kadimde bile idik
Biz bir uçar kuş idik, vücut can budağıdır
Yunus beşaret sana, gel derler dosttan yana
Ol kimseye ol ana kulluğun yerci aslıdır”
Yunus Emre
''...O merhamet etmeyi kendine gerekli kıldı...'' (En'âm, 6/12)
''... Rahmetim ise her şeyi kapsamıştır...'' (A'râf, 7/156)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta