Şiire Veda 'Kalemimi Kırıyorum'...

İlk defa bu kadar hüzünlüyüm.
İlk defa kalemim bana bu kadar küskün
Ben şimdi derdimi kime anlatacağım
Kim anlayacak beni senin anladığın kadar
Kime canım diyeceğim, gözyaşım diyeceğim
Dostum diyeceğim....
En iyi sen anlardın benim halimi
Sen hep şahit oldun gözyaşlarıma...
Şimdi sende bana küstün öyle mi?
Ben ne yapacağım?
Kim anlar şimdi benim bu biçare halimi
Bazen bir dost istersin yanıbaşında
Dostta, düşman da kolkola girmiş
Nasıl ayırt edeceğim şimdi dostumu
Düşmanım da dost gibi görünmüş bana
Şimdi iyiyi de, kötüyü de seçemez oldum.
Yazamaz oldum duygularımı...
Aynaya baktığım da göremez oldum kendimi
Seçemez oldum uzağı ya da yakını...
Dost; hadi kurtar beni bu kahrolası karanlıktan
Dipsiz kuyudan..... uçurumlardan.....
Şimdi uçurum kenarında açan bir çiçek gibiyim
Hadi uzat elini gövdem ayrılmasın kökümden
Düşmana güldürme beni....

Dost bırakma beni bilmediğim yollarda
Sensiz ben yolumu bulamam...
Karanlıktan aydınlığa çıkamam...
Uzansam da elini artık tutamam...
Bir an bırakcağından korkarım...
Oysa ben hiçbir şeyden korkmazdım
Bilirsin beni; herkesten iyi sen tanırsın
Şimdi korkularım başladı....
Sevmekten korkuyorum...
Dostum demekten korkuyorum...
Sevdiklerime lakap takmaktan korkuyorum
Hele en çok da şiir yazmaktan korkuyorum
Bilirsin 'şiirlerim benim evlatlarım' demiştim.
Şimdi beni evlatlarımdan ayırmaya çalışıyorlar...
Hangi yürek, hangi anne dayanır buna...
Ama ben yüreğime taş bastım...
Bu acının da üstesinden gelirim.
Her gün bir şiir dünyaya getireceğim
Herkesten habersiz...
Onu kendi ellerimle ben öldüreceğim
Kimsenin laf söylemeye hakkı yok...
Kimsenin evlatlarımı benden ayırmaya hakkı yok.

Bu yazdığım bir şiir değil
Sadece içimi döküyorum son kez...
Hem şiir yazmak benim neyime...
.
.
.
.
Çıplak elle ateşe dokundum
Ellerim değil yüreğim yandı
Bu yangını hiçbir şey söndüremeyecek...
Şiire veda ediyorum..... kalemimi kendim kırdım...

(Şiirlerimi bugüne kadar okuyan, yorumlayan, destekleyen, eleştri yapan
kısacası emeği geçen veya geçmeyen herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
İsimlerini yazmak istemiyorum, onları sayfa sayfa yazsam bitmez. Bir kişinin ismini dahi unutmaktan korkuyorum. Hayatıma kattığınız her renk için sonsuz teşekkürler. Ç Ö M E Z Ş A İ R E.....