Şiire İmge Adaptasyonu
“Sen hiç hayat penceresinden dışarıya baktın mı?
Ben bir kere baktım, canım çok yandı
Karşımdaki bir felaketin aynasıydı
Ağlayanlar, korkanlar, şaşıranlar,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
