1-
Aşk kendi içinde geçiyordu
Olgunlaşmış meyve gibi
Dalından düşmüşlüğüyle
2-
Sen benim üzüldüğüme bakma, geçer gider derim; geçmemiş olsa bile… Bir şiir yazarım. Bir yazıya damlarım. Belki bir kuş olup kanatlanırım. Yalnız bir masaldı demem, bir hayaldi diyemem… Şimdilerde gün sensiz başlıyor buralarda ve yine sensiz bitiyor en tatsız oluşuyla. Koskoca bir şehir, nasılda boş geliyor gözlerime. Yirmi (20) milyon insan koşturmacalar içerisine düşmüş ve bir kişinin eksikliği hepsini silip götürüyor. Bu şehir boş, bu şehir seninle hoş. Bu şehirde izler varsa senden yana, bilmelisin kokunun sindiği her köşe aşkın bahçesidir ve bilmelisin sen bahçesinde açıp büyüyen en nadide çiçeğisin… Sonrasına yazılmış özlem yazılarıyla bir hayatı kucaklayıp, yaşamak denilen yedi harfin içinden geçip gidiyorum senin dokunduğun, senin okunduğun en yaşanılası sayfaların içerisinden… Artık gelmene gerek yok. Nasılsa biz diye bir şeyde…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta