Vedaları severim ama giden sen olunca başka oluyormuş. Dönüşünün olmadığını bilmek kalbi yoruyormuş. Ben seni sabah uykum kadar çok sevdim. Kışın ayrılamadığım yorganımdın sen benim. Hani derler ya, “yorgan gitti, kavga bitti” , gitmeseydin keşke, bitmeseydi bu kavga, yitirmeseydik bizi...
Dalarsın ya hani kapıdan içeri pat diye / açıktır…..
Karşına ne çıkacağını bilmeden
Daldım bende senden içeri öylece.
Seninle ne şekilde olursa olsun yeniden karşılaşmak isterim. Toprağın altı üstü fark etmez.
Diyorlar ki
Neden yazıyorsun bu kadar
Diyorum ki
Duyguların dili kalemi var
Kalemin çok uzun
Geçmişi var..
Sonra ne olur bilirmisin ?
İyiki dersin içinden
İyiki bu dünyadan geçmişiz.
Bir güzel sevmiş ,
bir çay içmişiz boğaza karşı.
Konuyu sana getiren çok şey var ama seni bana getiren bir şey yok...
Sabah uykusu kadar sevebileceği biri lazım insana. Sen gibi, senin gibi, biraz da sana benzeyen...
Ve en önemlisi bir gün "nasılsın sabah uykum?" diye mesaj attığımda "oha bu adam beni çok seviyor" diye düşünebilecek kadar zeki.
Farklı bakış açıları olmayan bir insanla geçmez zaten bu hayat.
Bu sabah da sevdik çok şükür.
Bende çok merak ediyorum acaba üşüyormu şimdi, Bunu düşünerek yaşayacagım kışları,O yüzden pencerem hic kapanmaz benim,Acaba korkuyormudur yalnızlıktan,karanlıktan,O yuzden hep gecelerı yalnız dolaşırım karanlıklarda,Acaba oda özlüyormudur benı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!